Coeliakie en een maagverkleining kan dat?

Zoals jullie wellicht gemerkt hebben ben ik de afgelopen maanden (veel) minder actief geweest met bloggen dan daarvoor. De reden is simpel, mijn gezondheid liet me de afgelopen maanden behoorlijk in de steek. Zoals volgers van het eerste uur weten heb ik na de diagnose bijna 4 jaar terug er alles aan gedaan om weer te gaan hardlopen, weer af te vallen, etc. Ik ben zelfs naar Canada gegaan om daar met een vriend een bootcamp te doen. En dat leek heel lang goed te gaan. Ik liep regelmatig mee bij een hardloopevenement en ik viel eindelijk af en ik voelde me geweldig.

Tot ik, eerst privé te maken kreeg met een ingrijpende familie gebeurtenis waardoor ik het letten op wat en hoeveel ik at even niet het belangrijkste vond, en ik vervolgens afgelopen januari ineens een bronchitis bleek te hebben. Voor het eerst in mijn leven was ik ruim 2 weken thuis. Ik had het al vreselijk benauwd wanneer ik rechtop zat, laat staan als ik wilde bewegen. Het gevolg laat zich raden, hardlopen ging niet en mijn gewicht nam snel weer toe. En erger, ik bereikte een nieuw hoogtepunt. Nou ja, eigenlijk een dieptepunt, maar de punt van de grafiek wijst strak naar boven en tikt het puntje van de 119 kilo aan. Zo zwaar ben ik nog nooit geweest! Maar nog veel vervelender, ik merk dat ik steeds minder kan. Hardlopen ging al niet meer, maar ook wandelen en winkelen wordt steeds lastiger. Na een minuut of 10/15 moet ik toch echt een bankje opzoeken om even te zitten. Om maar te zwijgen van de moeite die het kost om je sokken aan te trekken en je veters te strikken. Kortom, mijn lichaam geeft duidelijk aan dat het zo niet langer kan.

Een vriendin heeft vorig jaar een maagverkleining, een zogenaamde Gastric Bypass, uit laten voeren en is daar heel gelukkig mee. Na lang wikken en wegen besloot ik in februari dat ook ik me wilde oriënteren op een dergelijke ingreep. En wat begon met een informatieavond ging al snel over in een bezoek aan de huisarts voor een verwijzing. De meest prangende vraag die ik daar had was eigenlijk: “Kun je met coeliakie eigenlijk wel een maagverkleining laten uitvoeren?”. 

Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij de Obesitas Kliniek Amsterdam. Ik kreeg een uitgebreide screening door een diëtiste, een arts, een bewegingsdeskundige en een psycholoog en na 5 weken kwam het verlossende antwoord, ” ik was geschikt bevonden”. Nog voor het positieve woord was uitgesproken kwam er echter wel direct een “maar”…. Ik was geschikt, maar vanwege de coeliakie wilde men wel dat mijn mdl-arts ook akkoord ging. Gelukkig zag de mdl-arts geen reden waarom een maagverkleining, zowel een Gastric Bypass als ook een zogenaamde Sleeve, een probleem zou hoeven zijn. En dus kon ik snel daarna begonnen aan het voorbereidingstraject van 6 weken. In deze 6 weken krijg je wekelijks 3 uur lang informatie (of eigenlijk gewoon les) van een arts, een bewegingsdeskundige, een diëtiste of een psycholoog. Alles gericht op het zo goed mogelijk voorbereid beginnen aan een nieuw leven na de operatie.     

Ook op medisch gebied werd uiteraard alles gecheckt. Slaapapneu, alle mogelijke bloedwaarden, etc. Gelukkig was dat allemaal in orde. Tijdens een gesprek met de verpleegkundige moest ik mijn keuze bekend maken. Ging ik voor een Gastric Bypass (een operatie waarbij ze ook je darm omleggen) of voor een Sleeve (waarbij ze je darmen met rust laten)? Gezien de coeliakie lijkt het laten uitvoeren van een Sleeve de meest logische, maar toch heb ik uiteindelijk gekozen voor een Gastric Bypass. De resultaten zijn hiervan wat zekerder, en deze operatie wordt het vaakst  uitgevoerd. Maar, wat voor mij de keuze makkelijker maakte was eigenlijk wel dat de mdl-arts had aangegeven dat beide operaties zouden kunnen. Ook de verpleegkundige zag, mits ik inmiddels jaren keurig glutenvrij heb gegeten, geen reden om niet voor een Gastric Bypass te kiezen.  

Inmiddels heb ik vandaag de 6e bijeenkomst gehad en ben ik klaar om geopereerd te worden. Tijdens de bijeenkomsten heb ik uiteraard een aantal keren gewezen op mijn coeliakie om te zien of ik na de operatie wellicht nog extra op mijn voeding moet letten. Volgens de diëtiste geen enkele reden om me zorgen te maken. Sterker, wellicht heb ik wel een kleine voorsprong op de anderen, want ik lees immers de etiketten van de potjes, pakjes en zakjes al jaren 😉  

Als alles volgens plan verloopt wordt ik binnen nu en uiterlijk 3 weken geopereerd. Een spannende periode, bang voor de operatie ben ik niet, maar ik ben wel heel benieuwd hoe het na de operatie zal zijn… Een ding staat wel vast, niets gaat vanzelf, je krijgt het ook met een maagverkleining niet cadeau. Je wordt alleen een handje geholpen om af te vallen en je leefstijl te veranderen.

Mijn doel? Ik zou met een gewicht tussen de 75 en de 80 kilo heel gelukkig zijn. Of ik dat ga halen zal de tijd me leren, ik ga er in ieder geval alles aan doen.

 

Heb jij ook een maagverkleining ondergaan na de diagnose coeliakie? Dan lees ik graag je ervaring.