Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je soms boos kunt worden om kleine simpele dingen die ons glutenvrije leven beïnvloeden? Van die dingen die het eigenlijk niet waard zijn om je druk over te maken, maar die toch voor een naar gevoel zorgen?
Een paar weken nadat ik hoorde dat ik geen gluten meer mocht eten, het was ergens begin augustus, had ik zo een moment voor de eerste keer. Waar ik eerst nog vond dat het met dat glutenvrije eten allemaal wel mee viel, had ik plotseling voor elk dingetje een reden om er negatief over te zijn. En nee, het ging niet om dingen die ik niet meer mocht eten. Nee, het ging juist om de dingen die ik wel mocht eten en de manier waarop ze verkocht werden.
Nadat mijn vrouw en ik onze dochter en haar vriend naar Schiphol hadden gebracht leek het me leuk door te rijden naar Leiden om daar naar de winkel van Zaailing te gaan. Ik had al eens een grote doos boodschappen bij hun webshop glutenvrijemarkt.com besteld en was razend benieuwd naar hun winkel.
In Leiden aangekomen was de winkel al snel gevonden. Maar wat was ik teleurgesteld. De winkel was geen glutenvrije winkel maar een natuurwinkel waar ook een paadje was met glutenvrije producten. Op zich natuurlijk vanuit de ondernemer gezien niet zo vreemd, maar voor mij het startpunt van een rotdag. Voor ik wist dat ik coeliakie had kwam ik niet in natuurwinkels en ook biologisch eten was niet aan mij besteed. Dus ik wilde helemaal niet in een dergelijke winkel mijn boodschappen doen. Die winkels waren voor ‘geitenwollensokken’ types, toch niet voor mij? Nadat ik toch maar wat uit het best ruime assortiment had gekozen had mijn vrouw een idee. Waarom gingen we niet even door naar Amsterdam om De Glutenvrijewinkel in de Pretoriusstraat te bezoeken?
Al mokkend onderweg naar de auto bedacht ik me dat ik wel meer had aan te merken op de glutenvrije wereld. Ik had een paar keer de winkel van Glutenvrij en Meer in Heemskerk bezocht. Toen was ik enthousiast over het ruime assortiment, maar vandaag bedacht ik me dat het wel gek is dat ze alleen op vrijdag, zaterdag en zondag open zijn. We eten toch 7 dagen per week? En waarom zitten ze op een industrieterrein in een loods? Daar koop je misschien een auto of worden illegale zaken verhandeld. Maar toch geen glutenvrije etenswaren?
En Albert Heijn? Ja, die was 7 dagen per week open en zat niet op een industrieterrein. En ja, ze hadden net hun assortiment uitgebreid. Maar dat maakte ze nog steeds verre van perfect. Want waarom staan onze glutenvrije spullen bij ‘s Lands grootste kruidenier eigenlijk tussen de tandpasta aan de ene kant en de medicijnen aan de andere kant? Wat is dat voor geks? Waarom worden wij glutenvrijen weggestopt in een dergelijk hoekje van de winkel?
Het moeten voor mijn vrouw lange kilometers zijn geweest richting Amsterdam. Ik mopperde nog fijn door op alles wat glutenvrij was of daar ook maar zijdelings iets mee te maken had, tot we in de Pretoriusstraat aankwamen bij De Glutenvrije winkel. Toen nog niet zo lang open, maar met alleen maar glutenvrije producten, dus dat moest goed gaan. De winkel bleek inderdaad een echte winkel, in een winkelstraat met alleen maar glutenvrije producten, wat wou ik nog meer.
Eigenlijk niets, maar ja…… als je dan al in zo een negatieve spiraal zit dan is zelfs het beste niet goed genoeg…… natuurlijk kocht ik wat producten, maar onderweg naar huis was ik toch vooral nog na aan het mopperen over die man die binnenkwam op sandalen. Vast geen coeliaak maar iemand die zo nodig ook glutenvrij wilde eten. Wat had die vent daar te zoeken? En die stellingen in de winkel? Die deugden ook niet.
Gelukkig bleef het bij die ene dag en vond ik de andere dag best wel dat ik me had aangesteld. (Maar dat heb ik natuurlijk niet toegegeven) Kennelijk had ik het even nodig om stevig te balen.
Gisteren ging ik opnieuw naar Leiden. Niet speciaal voor de winkel van Zaailing, maar omdat mijn dochter de open dag van de universiteit wilde bezoeken. De dag was behoorlijk anders….. Op de markt kwamen we een patatkraam tegen die expliciet aangaf glutenvrije patat te verkopen. En ja, de mayonaise bleek ook glutenvrij. Met z’n drieën zaten we even later heerlijk de zak met frites leeg te maken. Het smaakte ons prima.
In de winkel van Zaailing leken de producten ineens veel minder duur en het assortiment groter. Ik kende de weg in de winkel en hoefde me dus niet druk te maken om de andere mensen in de winkel. Die kochten die biologische dingen maar, ik kwam voor het paadje met de glutenvrije producten. Mijn vrouw en dochter zochten gezellig mee naar wat ik wellicht lekker zou vinden en met een volle tas liepen we even later weer naar de auto.
Net buiten Leiden aan de rand van de A4 staat in Leiderdorp een Pannenkoekenboerderij, De Hooijberg. Onderweg naar de snelweg bedachten we dat het leuk zou zijn daar nog even te stoppen voor een pannenkoek. Maar zouden ze die ook glutenvrij hebben? Mijn dochter raadpleegde snel het internet en ja hoor glutenvrije pannenkoeken hadden ze ook.
Het moet gezegd, het restaurant ziet er van buiten heel aantrekkelijk uit, en ook binnen was de aankleding heel gezellig. Op de deur bij de ingang zat een glutenvrij sticker van 2013. Allemaal prima geregeld dus. Hoewel…… daar waar de dames ieder een heerlijke pannenkoek konden kiezen (ruim 100 verschillende) was er voor de glutenvrije slechts 1, voor € 6,85. Voor mij geen enkel probleem, ik eet heel naturel, dus op een pannenkoek hoort voor mij slechts poedersuiker of bruine suiker.
Maar gek is het wel. Waarom zouden ze een pannenkoek met appel en kaneel of met banaan niet glutenvrij kunnen maken? Er stonden op de kaart tussen die ruim 100 verschillende pannenkoeken zat ingrediënten die een coeliaak geen kwaad zouden doen. Ik heb het ze niet gevraagd…… Ik genoot van een dagje Leiden, van een glutenvrij patatje op de markt en van de boodschappen die ik had gedaan bij Zaailing en nu genoot ik dus ook van mijn pannenkoek met poedersuiker.
Kortom, er zijn nog vast heel veel dingen in de glutenvrije wereld voor verbetering vatbaar. Maar ik ben inmiddels blij met wat er wel is. Met die ondernemer die 3 dagen per week zorgt voor vers gebakken brood vanaf een industrieterrein. Met die natuurwinkel die zoveel glutenvrije producten opneemt in zijn winkelruimte. Of met die supermarkt die geen beter plekje weet voor onze producten. Dus sorry hardwerkende ondernemers, ik had een baaldag maar ben eigenlijk toch gewoon heel erg blij met jullie.
Is mijn baaldag herkenbaar?
Heb je gevraagd of ze niet iets extra’s op je pannenkoek konden doen?
Ik geniet als ik – onverwacht of gepland – ergens het glutenvrije logo zie en lekker kan genieten. Daar heb ik zelfs heel wat reistijd voor over: een glutenvrije pizza tijdens de vakantie aan het Gardameer, glutenvrij brood en broodjes bij het ontbijt in de B&B, glutenvrije kroket in Venlo bij Valuas, glutenvrije frietjes en snacks in Gilze-Rijen, lekker eten bij Brasserie America in Valkenburg, de bagel bij Bagels&Beans, heerlijk! Mijn glutenvrije en onvrijwillige ‘avontuur’ begon bijna 7 jaar geleden, mijn verzamelwoede van alles wat gv is stamt uit die tijd, zo MOET ik iedere natuurwinkel in, koop er altijd iets, ook al is het niet altijd te pruimen 🙂 Van mijn man mag er niets meer bij, keukenkastjes, -la’s en diepvries zitten (glutenvrij)vol …..
Nee Inge, ik heb het niet gevraagd. Ik vind het met poedersuiker simpelweg het lekkerste ☺. Maar zij hebben het ook niet gevraagd en op de kaart staat hij echt vermeld als glutenvrije pannenkoek voor 6,85. Ik had ook een beetje het idee dat hij niet helemaal vers bereid was…. maar lekker was hij wel.
Ook mijn voorraadkasten zitten boordevol. Op de en of andere manier pak je zodra je iets ziet met een gf logo het maar weer even mee.
Jouw verhaal is heel herkenbaar! Althans wij hebben ook zo’n moment gehad in een van de eerste weken na de diagnose Coeliakie bij onze zoon Dion. Nu ruim 3 jaar geleden toen er nog veel minder aanbod was als nu en zeker minder winkels waar het verkrijgbaar was. We kwamen ook terecht in natuurwinkels waar we voorheen nooit kwamen, waar je alleen maar de geitenwollen sokken types zag en nee daar wilde ik totaal niet mee geassocieerd worden. Ik was vooral teleurgesteld in de kennis over de glutenvrije producten die ze wel te koop hadden. Wij hadden nog geluk dat Le Poole redelijk dichtbij zat en dat daar een redelijk aanbod is, maar dat vind ik helemaal geen prettig verkooppunt. Onvriendelijke mensen. Producten die niet geprijsd zijn en service is al helemaal ver te zoeken. Nu ruim 3 jaar later is er zoveel meer te koop en hebben we The Free From shop zowat om de hoek. (8 km rijden) Heeft de AH een veel ruimer assortiment en draai ik mijn hand niet om met etiketten uitpluizen. Wij zijn nog altijd blij dat we onze zoon geen medicijnen hoeven te geven en dat we het met het strikt volgen van een glutenvrij dieet kunnen doen. Toch zijn en blijven er moeilijke momenten. Toch heeft Coeliakie ons leven misschien ook wel verrijkt. We ontmoeten mensen die ook Coeliakie hebben, die ook bloggen over het glutenvrije leven waarmee het gelijk klikt. Mensen die ik zonder Coeliakie nooit ontmoet had.
Dank voor je reactie Sandra. Het is goed om te horen dat mijn verhaal herkenbaar is. Ik moet zeggen dat ik me echt elke dag gelukkig prijs dat ik pas nu weet dat ik coeliakie heb en niet een jaar of 10 geleden. Voor mijn gezondheid had het wellicht beter geweest, maar het moet toen pas echt lastig zijn geweest. Respect voor al die mensen die zich er toen al doorheen wisten te slaan. Neemt niet weg dat ik denk dat er nog een heleboel te verbeteren valt. Ik heb helaas nog niemand mogen ontmoeten vanuit de glutenvrije blog wereld. Mirjam had wel een uitnodiging gestuurd voor bij de gebaksjuwelier gisteren, maar ik kon helaas niet. Wellicht een volgende keer.
Nu bijna 2.5 jaar later heb ik minder last van baaldagen (gelukkig). Maar ze komen nog steeds voor. Dan heb ik een hekel aan iedereen die wel normaal kan eten en dan extreem moeilijk gaat doen. Mensen die zeuren over dieeten, terwijl ik keihard in hun gezicht wil schreeuwen dat ze verdorie blij mogen zijn dat ze overal waar ze maar willen kunnen eten.
Dan ben ik boos en jaloers op voorbijgangers en iedereen. Dan haat ik mijn ziekte en ben ik ook echt niet te genieten.
Gelukkig vaak na een goede nacht slapen wel weer voorbij.
Geloof dat het heel normaal is 🙂
Beetje late reactie, maar ik lees je blogpost nu pas!
De reden dat er maar 1 soort (naturel) glutenvrije pannenkoek op het menu staat is eigenlijk heel simpel. De glutenvrije pannenkoeken worden als eerste gebakken als de keuken nog helemaal schoon is. Het is dus inderdaad geen hele verse pannenkoek, maar als er al andere pannenkoeken gebakken zijn je pannenkoek zeker niet meer glutenvrij. En ze zijn daar vrij precies, dus is er niet veel ‘mogelijk’.
Hoi Marije,
Ik vind de werkwijze erg beperkt. Bij andere pannenkoekenrestaurants bakken ze de glutenvrije pannenkoeken gewoon vers als de klant er is. Dat is slechts een kwestie van een pan reserveren voor de glutenvrije pannenkoeken en zorgen dat je het glutenvrije beslag in een afgesloten kom bewaart. In dat geval eet iedereen gewoon een lekkere, verse pannenkoek en is het nog steeds 100% safe. Ik kan bijvoorbeeld bij de Vuursche Boer in Hoge Vuursche, elke pannenkoek bestellen die ik wil en die smaakt vervolgens voortreffelijk. Zo hoort het denk ik.