Voor het gezamenlijke bloggers collectief #wijbloggenglutenvrij, waarbij we elke 15e van de maand met elkaar over hetzelfde onderwerp schrijven is de vraag deze maand: “Wat vind jij het moeilijkste aan coeliakie?”. Onderaan deze pagina vind je de namen en links naar de andere deelnemers van deze maand. Maar hier eerst mijn antwoord;
Ik moet bekennen dat het mij wel even tijd kostte om hier een antwoord op te vinden. Had het mij 2 jaar terug gevraagd en ik was waarschijnlijk compleet leeggelopen met een stortvloed aan klachten en irritaties over de ziekte coeliakie. Want jeetje, wat was het in het begin moeilijk. Ik weet nog dat ik de diagnose coeliakie kreeg en de dokter door de telefoon riep: “Lees er eerst maar even over”. Tien minuten later zat ik als 48 jarige kerel jankend naar mijn beeldscherm te kijken. Mijn leven leek voorbij, in mijn eerste beleving mocht ik niets meer van wat ik allemaal zo lekker vond.
En toch pakte ik gelijk door en stopte abrupt met het eten van glutenhoudende producten. Ik was immers niet voor niets naar de dokter gegaan. Ik wilde van mijn klachten af en hoewel ik mijn bezoek aan de dokter heel lang voor me uitgeschoven had was ik nu wel zo ver dat ik wist dat ik door moest zetten. In mijn geval leidde dat verbazingwekkend snel tot resultaat. Binnen een paar dagen stopte mijn eeuwig durende diarree en een paar weken later waren ook de blaasjes van mijn handen, ellebogen en knieën verdwenen.
Ik vond het in het begin vooral erg lastig om steeds weer alle etiketten te moeten lezen in de supermarkt omdat ik geen idee had waar wel of geen gluten in zaten. Het kostte me een heleboel tijd. Of moest ik om tijd te winnen wellicht voortaan altijd naar een winkel met uitsluitend glutenvrije producten? Mijn gezin vond het in het begin lastig, reageerde soms wat geïrriteerd, en op mijn werk moest ik wel heel vaak uit leggen wat ik wel en niet kon eten.
En toch, de waarheid is dat het eigenlijk allemaal heel snel een plek kreeg. In de supermarkt werd ik na een aantal dagen al handiger in die etiketten en na een maand vond ik mezelf een etiketten-expert, mijn gezin slaagde er in vorm te geven aan de nieuwe keuken regels en rekening te houden met mijn nieuwe dieet, en ook op mijn werk wisten de belangrijkste mensen om mij heen al snel wat ik wel en niet mocht en wordt mijn glutenvrij zijn sindsdien strak bewaakt.
Coeliakie heeft me ook mondiger gemaakt. Ik neem heel bewust maar zelden iets mee als ik op pad ga. En ook ga ik tegenwoordig weer wat gemakkelijker uit eten. Er wordt eigenlijk altijd wel iets gevonden wat ik ook kan eten. Gewoon doorzetten, vragen en blijven vragen en soms brutaler zijn dan je van nature bent. Je zult zien dat er in de meeste gevallen dan een oplossing volgt. De meerderheid van de mensen is best bereid zijn of haar best voor je te doen. En die enkele chagrijn die dat niet is…. die streep je af van je lijstje 🙂
Was het dan allemaal zo eenvoudig? Nee, wennen aan een leven met coeliakie was zeker niet eenvoudig. Maar wat ik er voor teruggekregen heb is wel een heel rijk gevoel van een leven zonder pijn, zonder klachten, waarbij ik weer kan sporten zonder bang te hoeven zijn dat ik onderweg toch echt naar de wc moet.
Na 2 jaar glutenvrij kan ik dan ook oprecht zeggen dat coeliakie niet meer moeilijk is en mijn leven niet beheerst, het is er gewoon onderdeel van geworden.
Ik ben natuurlijk wel ook heel benieuwd wat “jij” het moeilijkste vindt aan coeliakie. Laat je het hieronder weten?
De andere bloggers die de vraag van deze maand beantwoorden op hun blog zijn:
mijnserendipity
glutenvrijemama
deglutenvrijeman
ikbenglutenvrij
pinkpequena
mamaenemily
storiesofacoeliac
doemijglutenvrij
glutenvrijhoorterbij
hetmeisjemetdevoedselallergie
Hoi Glutenvrije man
Je beschrijft het gewenningsproces heel goed. Ook ik had het geluk dat ik heel snel mij weer gezond voelde dat opwoog tegen de nadelen. Na 6 jaar heb ik ook zeker mijn weg in glutenvrij land gevonden. Toch vind ik een ding nog streeds lastig al heeft het ook voordelen opgeleverd Maar daar straks meer over. Het nadeel is dat er een hype ontstond om glutenvrij te eten ook zonder coalikie. Veel restaurants sprongen hierop in. Echter bleek het vaak dat zij zich niet bewust waren dat wij ook ziek worden van een kruisbesmetting met gluten. Hierdoor moest ik extra assertief zijn om te achterhalen of het echt glutenvrij was. Het voordeel is er ook, elke medaille heeft twee kanten gelukkig, er kwamen steeds meer glutenvrije producten in een bekende supermarkt. Dit maakte het boodschappen doen weer een stuk makkelijker.
Ik heb bewust niet alleen gekozen uit het glutenvrije schap omdat ik vaak de smaak niet lekker vond. Ik weet namelijk hoe lekker producten zijn met gluten omdat ik die 49 jaar gegeten heb.
Maar ook daar komt gestaag verbetering in met als laatste hoogtepunten de pannenkoekenmix en ontbijtkoek.
Dus ik zie een positieve glutenvrije toekomst.
Hoi Gerde, fijn dat je je herkent in mijn verhaal. De hype en de restaurants zijn een herkenbaar probleem, al moet ik zeggen dat ik tot dusver niet mag klagen. Ik kan redelijk goed terecht en geef altijd aan dat ik ‘echt’ glutenvrij moet eten. Ik doe net als jij veel liever producten uit het gewone schap halen. En de A-merken die nu langzaam maar zeker op de markt komen met glutenvrije producten zijn ook wat mij betreft een zegen. Dat hebben we toch mede te danken aan de hype.
Mooi geschreven Gerrie. Zo voelde het bij mij ook, heb er veel positieve dingen mee mogen bereiken!!
Goed om te horen Gerda.
Ik eet nu zelf 5 jaar glutenvrij. Na jaren lang chronische diarree te hebben gehad en hierdoor te weinig voedingsstoffen binnen gekregen. Ben ik nu 20 kilo aangekomen en voel ik mij veel beter en fitter.
Het doen van boodschappen en het bereiden van glutenvrije producten, lukte mij vrij snel. Met tips van kennissen en een assortiment dat gestaag gegroeid is, vind ik snel mijn weg.
Wat ik wel lastig vind is dat ik eigenlijk altijd mijn eigen eten mee moet nemen. Bijvoorbeeld tijdens de bruiloft van mijn zusje waren ze vergeten dat ik ook overdag moest eten en waren ze mij helemaal vergeten. Van 7.00 tot 19.00 alleen geleefd op mijn ontbijt en een pakje crackers. Erg handig als je veel tel hebt en niets van het lekkers mag eten.
En op vakantie of tijdens een dagje weg is het helemaal een ramp om goed te kunnen eten. Zeker omdat ik ook nog vegetarisch ben naast mijn gluten intolerantie. Dan word je toch snel in het hokje gestopt van de hypers die denken dat glutenvrij gezonder is. Dat ze mij niet serieus nemen, met alle gevolgen van dien. Zelden krijg ik in een restaurant te horen dat ze mij niet kunnen helpen, dat ze niet kunnen garanderen dat het eten glutenvrij is. Dit is heel lastig, maar ze zijn in ieder geval eerlijk. Ook heb ik wel eens in een restaurant mijn eigen glutenvrije pasta mee genomen, waar ze een heerlijk gerecht van hebben gemaakt. Maar dit zijn helaas uitzonderingsgevallen.
Maar gelukkig is het goedkoper om lekker thuis te eten. Heb ik veel beter en puurder leren koken. Geniet ik van het maken van bijzondere gerechten en taarten. En kom ik op deze manier helemaal niets tekort.
Hoi Marieke, ik geef zelf altijd ter herinnering nog even aan dat ik glutenvrij moet eten en dan komt het eigenlijk altijd wel goed. Bij vergaderingen op mijn werk of bedrijfsuitjes hoef ik het niet eens meer te melden. Kennelijk heb ik er vaak genoeg op gehamerd 🙂
Maar het mooiste is natuurlijk dat je je ondanks enkele ongemakken je veel beter en fitter voelt.
Precies hoe ik me er ook over voel 🙂 lekker positief!
🙂
Hoi Glutenvrije man
sinds een paar maanden eet ik glutenvrij Het begon met diarree (al lang) daarna kreeg ik jeuk aan anus en een aambeienmiddel hielp niet na de voorgeschreven 14 daagse behandeling Toen kreeg ik blaasjes op beide ellenbogen die jeukten en niet vanzelf weg gingen Ik ben gaan zoeken op internet en toen vond ik de glutenallergie het jammere is dat ik het niet bij de dr. heb laten testen omdat ik niet wist dat het later niet meer te zien was in je bloed Mijn vader had ook altijd diarree en daarom dacht ik ,ik heb het van hem.nu weet ik dat het vaker in de fam .voorkomt. nu komt mijn vraag :buikpijn heb ik niet kan dat?
Het is een hele zoektocht wat je mag eten en je word niet altijd serieus genomen dat vind ik wel jammer er was een vriendin die vroeg of ik aan de lijn deed maar ik ben helemaal niet dik
Alvast bedankt
Brenda, dat je geen buikpijn hebt wil niet zeggen dat je geen coeliakie kunt hebben. De klachten zijn bij deze ziekte helaas zeer divers. Zo heb jij het over diarree, en dat had ik ook, maar er zijn ook mensen met de diagnose coeliakie die juist last hadden van verstoppingen, etc. Je zou in overleg met een MDL-arts het alsnog kunnen laten onderzoeken. Dan moet je zeer waarschijnlijk een aantal weken/maanden weer gluten gaan eten. Of je dat er voor over moet hebben…
bedankt voor de reactie , ik heb een keer per ongeluk een ijshoorntje (niet over nagedacht) en worst erna gegeten , wist nog niet dat daar ook gluten in zaten en ben toen heel beroerd geweest alles draaide en niet zo een beetje en overgeven . daar word je wel voorzichtig van .
Bedankt
Bij de Lidl hebben ze ook al glutenvrije producten ,beter betaalbaar daar ben ik blij mee
groeten Brenda
Beste Gerry,
Wat fijn om alles weer eens te lezen.
Mijn ervaringen zijn hetzelfde als de jouwe.
Bij mij werd in 2011 Coeliakie geconstateerd en in 3 weken had ik het roer om en voelde me veel beter. Dus dan hou je je er wel aan 🙂
Ik ga je volgen.
en nu ga ik eens kijken naar al die tips voor restaurantjes waar je onbezorgd kan gaan eten.
Mijn tips volgen nog een keer.
Hartelijke glutenvrije groet
Lia